TweeOpReis.reismee.nl

via Maleisië naar Indonesië

Heerlijk uitgerust vertrokken we vanuit pulau Pangkor naar Penang in het noordwesten van Maleisië. Met uitzondering van slechts 1 bijna aanrijding, omdat onze bus door rood reed, was de reis niet echt noemenswaardig. (Onze standaard van veiligheid is al aardig naar beneden bijgesteld:-) ). De grootste stad 'Georgetown' is één van de oudste koloniale steden in Maleisië en is al millenia een belangrijke handelspost tussen het oosten en het westen. Vroeger kwamen hier alle handelsschepen voor de befaamde specerijen, zijde en Chinees porcelein. Tegenwoordig trekt Georgetown moderne IT bedrijven aan en is de haven nog steeds een belangrijke overslagplaats van goederen uit Maleisië.

Door deze geschiedenis bestaat de bevolking uit een mengelmoes van nationaliteiten en is Georgetown oprecht multicultureel te noemen. Chinezen, Indiërs, Maleisiërs en Indonesiërs samen met vroegere koloniale overheersing van nederlanders, Engelsen en Portugezen zorgen echter voor het belangrijkste product waar mensen Georgetown van kennen: eten! Waanzinnig lekker eten, een mix van alle cuisines zorgt ervoor dat de hele stad lekker ruikt. De enige plek waar je geen eten ruikt is in de buurt van de Chineze tempels, hier kom je alleen de geur van wierook tegen die opstijgt vanuit de tempels. De stad bestaat ondanks een moderne industrie toch vooral uit laagbouw (in het centrum). Overal staan nog oude handelshuizen in Chinese stijl, grote parken zijn voor de in Europese stijl aangelegde overheidskantoren (paleizen) en je loopt tegen Engelse en Nederlandse forten aan. Hier hebben ze goed nagedacht over cultureel erfgoed en zo zijn dan ook tientallen plekken en zelfs hele wijken 'world heritage'.

Bij aankomst blijkt onze kamer al vergeven te zijn maar geen probleem, we worden naar een andere vestiging van 'banana guesthouse' gebracht. Hier worden we overdreven vriendelijk welkom geheten door een ladyboy, een man met borsten. Een soort travestiet en maatschappelijk zeer geaccepteed en best veel voorkomend in Maleisië en Thailand. De eerste dagen doen we niks anders dan rondlopen door de stad, rondkijken, geuren opsnuiven en natuurlijk veel eten. De 23e januari is het Chinees nieuwjaar en aangezien 1/3 van de bevolking Chinees is wordt dat groots gevierd. Alle Chinezen zijn druk in de weer, huizen worden schoongemaakt, metershoge wierookstokken worden aangeschaft, podia verrijzen overal in de stad en op de 22e Januari zien we zelfs grote hoeveelheden vuurwerk al klaarstaan... Dit vinden we wel een beetje vreemd, de 23e is het toch Chinees nieuwjaar? Navraag doet ons leren dat alle festiviteiten echter de 22e plaatsvinden... Hadden we toch bijna het Chinees nieuwjaar gemist. Na het avondeten bij een waanzinnig goede indiaan lopen we naar het stadhuis waar een groots podium is opgebouwd. Er staan vele 'Chinese draken' klaar voor een optreden maar voordat de draken de kwade geesten verdrijven is er eerst nog tijd voor een dozijn enorm slechte optredens van artiesten die mee gedaan hebben aan de vele talentshows op de televisie. Zo zien we een K3 achtige band, een mini Michael Jackson, de Aziatische Jan Smit en nog wat Frans Bauwer achtige aziaten. Kortom enorm slechte muziek en Annemiek zat onderuitgezakt op een muurtje te wachten op de draken en het vuurwerk en Hans...Tja, die zat vrolijk mee te dansen op de foute muziek en de Chineze versie van de Macarena. Tussendoor zijn er optredens van volksdansgroepen uit omliggende landen en 2 Europese landen die wel van goede kwaliteit zijn. Uiteraard werd alles weer opgenomen op de televisie dus wie weet hebben we opnieuw de nationale televisie gehaald:-) Rond middernacht werden er 2 meter hoge palen voor het podium opgezet en maakten de draken zich klaar voor hun dans om de kwade geesten te verdrijven en de goede gunstig te stemmen voor het nieuwe jaar. Een draak bestaat meestal uit 2 personen waarvan 1 onder de kop zit en de ogen en hoofd bestuurt en 1 zit onder de kont van de draak. Tesamen maken ze levensechte bewegingen en springen ze voor onze ogen metershoog voor ons langs: het ziet er zo geweldig uit dat we met open mond staan te kijken en na elke sprong klappen en juichen de honderden aanwezige Chinezen en wij juichen hard mee. De drakendans wordt bijgewoond door de president. We stonden op een paar meter afstand en van beveiligin voor politici hebben ze hier nog nooit gehoord. Het einde van de dans was het startsignaal voor het aftellen en dit keer wordt er wel goed afgeteld en bij 0 breekt er een mooi vuurwerk boven ons los. Na het vuurwerk slenteren we door de straatjes terug en bekijken de activiteit op straat. Overal worden enorme staven wierrook opgestoken en romeinse fakkels verlichten de straten. Iedereen is op scooters op weg naar de tempels om offers te brengen aan de goden.

De volgende dag ontwaken we door een enorme herrie. We schieten een broek aan en gaan de straat op op zoek naar de bron van herrie. Uit de ingang van de winkel naast ons guesthouse staat een draak en binnen rookt het. Om de draak staan mensen met deksels en trommels veel herrie te maken. We leren dat iedereen die het zich kan veroorloven een draak als eerste de winkel laat betreden en de kwade geesten met vuurwerk en tromgeroffek het huis uit jagen.. Ja, hier is het toegestaan vuurwerk in huis af te steken.

Nu we toch uit bed zijn gaan we vroeg op weg naar het tempelcomplex net buiten Georgetown. Onderweg zien we vanuit de lokale bus draken in winkels dansen, duizendklappers die afgestoken worden in winkelcentra en markthallen en mensen met offers op weg naar de goden. Nieuwjaarsdag duurt hier 2 weken en gedurende die periode ligt het dagelijks leven redelijk stil.

De tempel is gelukkig altijd voor iedereen geopend en we zien het reusachtige complex op de heuvel liggen als we uit de bus stappen. We lopen door de smalle steegjes omhoog en ontwijken de vele souveniers en wierrook stalletjes en dan stappen we de omheining van het tempelcomplex binnen. Deze tempel is anders dan alle andere tempels die we hebben gezien, grootser maar vooral enorm kleurrijk overal hangen rode en gele lampionnen, de muren zijn helderwit.., dit lijkt meer op een kasteel dan op een tempel. Voor de ingang tot de gebedsruimte staan honderden beelden van een buddha achtig figuur en allemaal hebben ze een hakenkruis op de borst... Ondanks dat we weten dat het een hindoeïstisch voorspoed symbool is blijft het erg vreemd om te zien. Na de tempel hebben we Georgetown gezien en we vertrekken naar Melakka in het zuiden. Wederom een oude koloniale stad en heerlijk eten. Op straat lopen duizenden Singaporians rond en massatoerisme viert hier hoogtij. Hierdoor is alles zo goed geregeld dat we veel leuke dingen hebben gezien maar eigenlijk niets echt iets noemenswaardig hebben meegemaakt. Lekker eten en een stad met een rijke historie zal moeten volstaan als beschrijving. Wat wel zeer bijzonder is, dat is de oud Nederlandsche begraafplaats uit de 16e en 17e eeuw. De grafstenen zijn schitterend gebeeldhouwd en beschreven in oud Nederlandsche taal. Heeren, Opperkoopmannen en VoC soldaten liggen hier begraven waarvan de meesten hun 30e levensjaar nooit bereikt hebben. Door de hele stad rijden fiets driewielers die versierd zijn met honderden lampjes, bloemen, ventilatoren en allemaal bevatten ze enorme boxen waaruit de zomerhits van 5 jaar geleden schallen. Wat vooral leuk is, is een optocht vaneen Singaporese familie die vele driewielers hebben afgehuurd en in optocht als een kermis door de stad rijden. Het guesthouse waar we overnachten is zeer goed en had en dakterras waarop we uren heerlijk hebben gelezen is perfect en wordt nog beter als er op de achtergrond uit de minaretten het oproep tot gebed schalt. We wanen ons nu toch wel heel ver van huis en hebben er weer zo'n heerlijk klein momentje bij.

Via Kuala Lumpur vlogen we naar Jakarta in Indonesië, eindelijk was ons zestig dagen visum geldig en Indonesië hebben we enorm naar uitgekeken. Zodra we in Jakarta geland waren bleek dat Indonesië weer totaal anders is dan de andere landen. Na onze spullen gedropt te hebben in het guesthouse nemen we de trein naar Jakarta Kota, en wat voor trein... De economy class trein komt voorrijden en we klimmen aan boord, de wagon heeft geen stoelen, geen deur en lijkt op een goederenwagon behalve dat het stampvol staat met mensen en hun baggage zoals kippen, rijstzakken en tassen. Stoere tieners hangen uit de deuropening terwijl de trein 10 meter boven de grond zweeft, mensen in golfplaten huisjes wonen langs het spoor en scharrelen over de rails onder ons op zoek naar plastic en andere bruikbare materialen. Zodra we het station uitstappen zien we dat de straten geen trotoirs hebben en een goot kennen ze ook niet. Als het dan ook nog gaat regenen en onweren lopen we door de blubber naar het winkelcentrum op zoek naar de nodige inkopen. Onderweg groet iedereen ons met 'hey mister' of een simpel 'hello'. Kleine driewielerige taxis rijden overal en niemand schijnt zich ook maar iets aan te trekken van de enorme onweersbui terwijl de bliksemschichten slechts 2 tellen van ons vandaan zijn. Al deze eerste dag hebben we door: Indonesië gaat weer mooie verhalen opleveren!

Ps we hopen binnenkort weer wat foto's online te kunnen zetten, internet is niet of zeer traag aanwezig maar hou de site in de gaten, we doen ons best….

Reacties

Reacties

Lotte

Weer een mooi verhaal. Geniet van jullie 60 dagen in Indonesie!

Gauke

Beste Hans,

Van harte gefeliciteerd met je 30ste verjaardag!

Groeten,

Janke & Cor
Gauke & Joleyn
Beppe Hiltsje

Antje

Wat weer een prachtig verhaal,ik ben wat laat maar alsnog vanharte gefeliciteerd met je 30e verjaardag.
Geniet nog 3 weken van jullie geweldig avontuur.

groetjes Antje

Johan en Eden

Zes dagen te laat, maar toch nog een late felicitatie voor Hans. Wel aardig, allebei even een verjaardag zo ver van huis. Nog een paar weken!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!