Daar stonden we dan aan de voet van de zandduin en een tiental meter hoger was de ingang van het hotel. We werden ontvangen met vers gepereste jus (Heerlijk na de tocht die we hadden gemaakt (lees wilde westen eerst:) ).

Onze veel te zware rugzakken werden door een kleine malagasy naar boven getild richting onze bungalow. We voelden wel medelijden met de rugzakkruier en we proberen normaal gesproken ons eigen rugzak te tillen maar ja, hij was ons te snel af. (rugzakken ~40 kilo samen en die werden getild door een jongen van 1.60, best zwaar werk).

We hadden vanuit onze bungalow fantastisch uitzicht over de ondergaande zon en Hans sprong in de hangmat om lekker te genieten van het uitzicht en een boek totdat na 5 minuten de hangmat knapte en dat dus een harde landing op de betonnen ondergrond wordt... Hangmatten durven we sindsdien niet meer aan.

Na de zonsondergang vertrokken we richting restaurant en het eten was heerlijk (de eigenaar van het hotel was Frans en heeft zijn personeel op kookkunsten waarschijnlijk aangenomen.) Na wat spelletjes dominoo dat we in een kast aantroffen werd het tijd om te slapen want de volgende dag gingen we in een pirogue snorkelen tussen het strand en het rif. (een pirogue is een houten uitgesneden boomstam met een zeil en een kleinere houten boomstam om evenwicht te houden naast de boot. Na het ontbijt haalden we de snorkelspullen op enonze waterdichte tasjes met geld... check en een waterdichte camera speciaal gekocht voor het snorkelen.... check. We konden vertrekken. vlak voor het rif stopte de boot en de jongens die ons begeleidde gaven aan dat we hier het water in konden duiken. hier en daar een tropische vis en wat koraal, best leuk om even te snorkelen maar nog geen egypte (naar de verhalen van anderen) of Koh Tao in Thailand maar wel erg leuk om te doen. We zagen een stuk koraal met tropische vissen dus snel het waterdichte toestel aanzetten en een foto maken.. hmm, dat was dus de eerste keer dat ik het toestel aan wilden zetten maar terwijl ik onder water zat zag ik water achter de lens en het display.... hmmm.... waterdicht.... ik geloof dat ik iets minder op waterdicht moet vertrouwen en soms toch wat meer naar Annemiek moet luisteren dat waterdicht niet waterdicht is:).

Enfin, wel lekker 2 uur gesnorkelled en daarna weer terug naar de kust waar helaas de memory card en de camera afgeschreven konden worden en in Parijs weer mee terug kunnen met mijn ouders. Na het snorkelen de hele dag heerlijk aan het witte strand gelegen en 's avonds opnieuw genoten van de zonsondergang en mooie foto's geschoten. Tot slot heerlijk in slaap gevallen met het geruis van de zee op de achtergrond, het is hier buiten het regenseizoen om altijd mooi weer dus de bungalow had een semi opendak waardoor je door de geluiden van de zee en een zachte zeebries heerlijk kon dromen.

De volgende dag weer de auto ingepakt en vertrokken we richting Tulear-Isalo voor ons eerste wildpark. De tocht begon over een smalle zandweg maar al snel werd de weg breder naarmate we dichterbij Tulear kwamen. Onderweg zijn we nog gestopt op een mooie locatie waar een markt aan de gang was (Zie foto's) om daarna door te rijden via tulear naar Isalo. Onderweg vertelde Maheeri honderuit over de toestand in Madagaskar, mensen moeten soms 5 km naar water lopen (en weer terug), veel van het land wordt al decennia platgebrand waardoor inheemse soorten worden verdreven door Eucalyptusbomen en helmgras dat door de Fransen is geintroduceerd en nu het zuiden van het land bepaalt.

Vrouwen worden niet uitgehuwlijkt maar je ontmoet je vrouw op een zebu market, je gaat dan op date en als je je vrouw leuk vind geef je dat aan aan je ouders. Als de vrouw het ook leuk vond en de ouders zien wat in je kun je samen trouwen. Soms wordt nog de eis gesteld (vooral in de gebieden rondom Isalo) dat om te mogen trouwen je je mannelijkheid moet bewijzen door een Zebu te stelen. Deze traditie neemt langzaam af maar vind nog steeds plaats.

Vanaf tulear via de N7 noordwaards (de langste en een van de weinige geheel geasfalteerde 2 baans weg in Madagaskar) brengt je in een soort hoogland waar veel sapphier wordt gewonnen. De dorpjes zien er een beetje uit als huizen uit een slechte cowboyfilm afgewisseld met gigantische verkooppaleizen waar waarschijnlijk iemand veel sapphier gevonden heeft. In de verte duiken enorme kalksteen bergen op die recht uit de aarde gedrukt zijn vele millenia geleden en we stoppen bij een museum over de omgeving om daarna door te rijden naar 'The window': een toeristische trekpleister waar je een mooie zonsondergang kunt zien. We zijn bij aankomst de 2e groep maar al snel stromen de busjes af en aan en staan er al snel rond de 60 mensen door het gat van 2 bij 1 meter te kijken naar de verkleuring van de hemel bij de ondergaande zon wat inderdaad een mooi schouwspel wordt naarmate de zon verder zakt. De 60 toeristen die hier staan is meer dan we tot nu toe in alle dagen bij elkaar hebben aangetroffen in heel Madagaskar dus dat is wel even wennen:)

Na de zonsondergang rijden we in het schemer door naar het ICT hotel in Ranohira vlakbij de ingang van het Isalo National Park waar we de komende dagen gaan hiken en onze eerste lemuren gaan bekijken. Alweer vroeg onder de wol en de volgende dag eruit om te gaan hiken op zoek naar onze eerste lemur (soort van halfaap)....