Op 22 november zijn we vanuit Laos vertrokken met de bus naar China toe. We hadden via het hotel bustickets geregeld naar JingHong en 's ochtends na het vroege ontbijt stonden we om 07.30 te wachten op de tuk tuk die ons naar het station zou brengen. om 08.00 bleek onze bus al te vertrekken en 07.45 was onze tuktuk er nog niet... tja, rijden op de klok hebben ze nog niet gehad en inderdaad was het weer een dejavu met de boottocht vanuit Luang Prabang, met hoge snelheid op naar het busstation waar de bus.... uiteraard nog niet was en we dus weer konden wachten op de bus.

Om 08:30 vertrokken we uiteindelijk naar de grensovergang waar we allemaal weer uit konden stappen. In de bus zitten alleen Lao en Chinezen en 1 francaise die voor een visumrun naar Laos is gekomen (om weer een nieuw visum te bemachtigen zodat je weer voor een maand langer kan rondreizen.).

Bij de grens moeten we allemaal de bus uit, leveren de 'departurekaart' voor Laos in en lopen de grens over. Stappen vervolgens in onze bus die door een desinfectie-sproeiapparaat rijdt en we mogen vervolgens voor het Chineze grensgebouw er weer uit, soldaten gaan extreem grondig door de tassen heen en ook onze tassen worden grondig nageplozen. Annemiek moet alles laten zien inclusief de binnenkant van de spelletjesdozen en Hans moet zijn vakken ook openen waar onze 'knuffels' inzitten die we als reisgezelschap hebben meegekregen:P... dan kijkt zo'n soldaat toch raar op haha!

Enfin, wij de tassen opnieuw ingepakt, lopend het Chineze douanegebouw ingegaan en onze paspoort door de scanner heengehaald en hoera, we zijn in China.

De rest van de busrit verloopt voorspoedig en we rijden door bergen, over bergen en door kilometers lange tunnels. Na Madagaskar en Laos hebben we het idee dat we in een andere wereld zijn beland. Vele tunnels schieten voorbij waarvan de langste 4.8 kilometer is en de steden bevatten allemaal stenen huizen, dat was in Laos en Madagascar wel anders. Na een busreis van ~7 uur zijn we aangekomen op het station van Jinghong en gaan op zoek naar een pinautomaat omdat we anders de taxi naar ons hostel niet kunnen vinden. Tja, en dan kom je er achter dat alles in het Chinees is, niemand Engels kan spreken. We gaan te voet naar de pinautomaat en vinden er uiteindelijk een die werkt en geen 'system maintaince' heeft en nu we toch halverwege zijn lopen we met onze rugzakken op verder naar het hotel 1.5 km verderop. Aangekomen in de straat waar we moeten zijn, geen spoor van ons hostel, alleen een paar kleine steegjes. Als we proberen de weg te vragen aan de locals kunnen ze alleen chinees en wijzen ons constant heen en weer tussen de verschillende steegjes. Ook de plattegrond die we laten zien helpt niet en de chinese tekens met de naam van ons hotel zorgt ervoor dat we telkens heen en weer blijven lopen tussen wijzende Chinezen. Na een kwartier steegjes hoppen zijn we er wel klaar mee en besluiten een Taxi te nemen naar een hostel aan de noordkant van het stadscentrum.. ook deze blijkt dicht te zijn ivm grote constructiewerkzaamheden. (Had ik al gezegd dat de stad vol staat met bouwplaatsen waar grote flats worden neergezet?). Dan maar een middle class hotel opzoeken en de taxi zet ons uiteindelijk voor een shabby hotel neer waar de afgelopen jaren geen onderhoud gepleegd is.(de lonely planet uit 2008 gaf aan goede mooie kamers maar tja.. dat was 2008). Nou ja de avond gevuld met eten en rondwandelen over de met neon verlichtte straten. China is eigenlijk hypermodern en zou niet onderdoen voor een westerse (oostduitse sfeer met veel neonlicht) stad. De volgende dag hadden we een relaxdag bedacht na de lange busrit om vervolgens 's avonds de sleeperbus naar Kunming te pakken.We zijn naar het park gegaan als enige activiteit. Het park bestond uit vele kleine parkjes, meer dan 1000 verschillende plantensoorten en er liepen overal chinese toeristen rond.

Al gauw kregen we door dat waarschijnlijk 'wij' de grootste attractie waren want alle Chinezen zetten ons sneaky op de foto door langs te lopen en achteloos een fototoestel af te drukken als ze ons in het vizier hebben. Of minder subtiel door gewoon aan Hans zijn arm te hangen en een foto te vragen... prima... best grappig als iedereen met je op de foto wil:).

Na het park zijn we richting de bus gegaan en overal om je heen hoor je Chinezen rochelen om vervolgens een dikke klodder slijm op de grond te lanceren. Nu we toch bezig zijn met vreemde gewoontes kan ik het niet laten even uit te wijden over de verschillende gebruiken.

Allereerst hebben Chinezen geen fatsoenlijke riolering in hun huizen. Hierdoor kun je nergens naar de WC of als ze al een WC hebben kun je er alleen heen om te plassen. Als je een grote boodschap hebt moet je naar een public toilet toe waar je 1Y moet betalen om naar binnen te gaan om vervolgens enorm ranzige WC's te betreden. De meeste WC's zijn franse toiletten (1 0 1) en stinken een uur in de wind omdat iedereen naast de WC plast. Vaak zijn de WCs niet voorzien van WC deuren waardoor als je langs de WC's loopt rustig wat chinezen kunt bekijken die bezig zijn met hun behoefte... niet echt een prettig gezicht 's ochtends vroeg net wakker bent.

Verder eten Chinezen alles wat los en vast zit, lokale specialiteiten zijn varkenspoten met hoeven en al, dogmeat is een delicatesse en nog een boel producten die we niet kunnen thuisbrengen. Als ik een hond had zou ik deze in ieder geval aangelijnd uitlaten om te voorkomen dat hij op een van de vele straatbarbeques beland.

Verder houden Chinezen zich elke dag bezig met Tai Chi, ze lopen dan langs parken, rivieren of iets wat lekker rustgevend kan zijn en maken een soort van slow motion kung fu bewegingen of lopen in hun handen te klappen, buigingen te maken e.d. Op sommige plekken zijn speeltoestellen geplaatst en waar in Nederland kinderen gebruik maken van de speeltoestellen zijn hier kranige opa's bezig op de toestellen en kun je rustig een opa van 80 op een soort wipkip zien zitten om te werken aan zijn conditie. Heel erg grappig om te zien.

Engels kan niemand spreken, gelukkig zijn er veel behulpzame Chinezenen kom je uiteindelijk er altijd wel uit, zo sluiten Chinezen rustig de winkel en lopen met je mee naar het hotel waar je moet zijn zonder dat ze een tegenprestatie willen hebben

Hoewel de chinezen roggelen dat het een lieve lust is, hun handen niet wassen na het toilet en alles van zich af gooien lopen ze wel met plastic handschoenen te etenen met mondkapjes voor voor hun Hygiene...

Chinezen maken er een sport van om met zoveel mogelijk mensen op een scooter te stappen en dan te gaan rijden. Een familie van 4 personen zou in Nederland toch een autotje moeten hebben, dat is heir niet nodig... 4 man kan makkelijk op een scooter rondreiden. PS veel scooters zijn electroscooters die met stekkerdozen opgeladen worden vanuit de winkels. Hierdoor zijn ze wel extreem stil en milieuvriendelijk.

China is tot slot ontzettend modern, er zijn alleen maar dure auto's (BMW, mercedessen, volkswagens etc) en is qua winkelcentra e.d. al lang ons voorbij, verbazingwekkend om te zien zo modern China is.

Hmm, ik dwaal al weer veel te veel af en het is al ver voorbij etenstijd,we zullen ons best doenlater een beschrijving te gevenvan de sleeperbus en onze belevenissen in Kunming en Guilin,de eerste is een miljoenenstad en de tweede stad is een toeristisch hoogtepunt. Hier zullen we de komende dagen druk gaan reizen in de kleine plaatsjesdie er omheen liggen. Waarschijnlijk volgt er volgende week een uitgebreidere update vanuit Macau of Hongkong

Groetjes allemaal en het is leuk jullie reacties te zien:).

PS in Macau zullen we ook onze china foto's proberen te uploaden zodat China iets meer visueel wordt