Dus... na het vorige verhaal ver afgedwaald te zijn wordt het nu toch echt tijd om onze reis verder te beschrijven. We zouden vanuit het moderne Jinghong (zeker vergeleken bij Madagaskar en Laos) vertrokken we 's avonds met de Sleeperbus naar Kunming waar we de hele nacht over zouden reizen. na de rugzakkenonderin de bus te hebben gelegd deden we onze schoenen uit en gingen we op de bedden liggen in de bus en keken we naar de voorbij flitsende neonlichten. (Chinezen zijn er dol op).

Nog geen uur buiten Jinghong stopt de bus en gaat het grote licht aan, Hans wordt wakker (Die slaapt overal en meteen) en Annemiek kijkt nieuwsgierig wat er is... militaire blokkade en we worden vriendelijk verzocht de paspoorten te laten zien. Nadat de paspoorten gecontroleerd zijn worden we vriendelijk verzocht allemaal uit de bus te gaan en moet iedereen zijn eigen baggage pakken... controle... en dat betekent ook echt een intensieve controle (zie verhaal van de grensovergang). Alles eruit, alle matrassen op de kop, tassen open.. niks vinden dus dan allemaal maar weer in de bus en we kunnen weer doorreizen zonder verder gestoord te worden. Aangekomen in Kunming lopen we over een enorme busterminal om 05.30 's ochtends in het donker naar de uitgang en pakken een taxi op weg naar ons hostel nabij het Park in het noorden van Kunming. We stappen uit de taxi (die ons getracteerd heeft op een aardige omweg) en lopen de zijstraat in waar ons hostel moet zitten.... toch? we lopen met de rugzakken rond, vragen in het rond en alle chinezen wijzen ons heen en weer tot we uiteindelijk in een restaurantje komen waar de eigenaar uitlegt dat het hostel wat we zoeken daar was. Dus 2e keer dat een door ons uitgezocht hostel niet bestaat. Dan maar op zoek naar een nieuw hotel en we pakken de lonely planet erbij, houden een taxi staande (Dat doe je hier door je hand omlaag uit te steken) en we rijden verder noordwaarts. Helaas blijkt de taxichauffeur het hotel en de weg niet te weten dus stappen we uit en vragen opnieuw de lokale chinezen de weg. Dit keer in een soort boetiekje. De eigenaresse probeert het uit te leggen maar begrijpt aan onze houding en antwoorden dat we geen hout van haar chineze gebrabbel begrijpen. Uiteindelijk besluit ze de winkel maar dicht te doen en ze loopt in hoog tempo door de steegjes en smalle straatjes op weg naar ons hotel (Dat zie ik een Nederlander nog niet doen!). Na deze bijzonder vriendelijke daad staan we in ons hotel en zien dat de prijzen van het hotel op 50e,- per nacht zit... ver boven ons budget. Dus dan maar op zoek naar een ander hotel of toch maar wat harder gaan pingelen. Hans besluit te gaan pingelen en dan blijkt de prijs in een keer keurig te kunnen zakken naar 20,- per nacht.. nog steeds aardig aan de prijzige kant maar we besluiten dat we geen zin hebben in meer taxi's.. gezeul en gezoek en we nemen de kamer zonder te kijken. Dan blijkt dat we een enorm luxe kamer hebben met verukkelijke douche, heerlijk zachte bedden en zelfs alle schilderijtjes, lampenkapjes en muren en alles zijn netjes afgewerkt. Ongekend voor china.

Na eenuurtje slapen vertrekken we laat in de ochtend Kunming in, een stad met meer dan een miljoen mensen, We lopen langs een park waar mensenin grote groepen aan Tai Chi doen, lopen langs betonnen gebouwen die steeds hoger en groter worden totdat je in het nieuwe stadscentrum van Kunming komt dat autovrij is (er is een grote tunnel onder het hele centrum aangelegd voor de auto's). warenhuizen zijn er enorm, LED schermen in gigantische afmetingen staan er op de reusachtige warenhuizen en het is er superdruk met winkelend publiek. We besluiten zelf om onszelf te trakteren opeen westerseLunch als we de pizzahut in een van dewarenhuizen zien. Nu was ik niet van plan om alle maaltijden in detail te beschrijven maar als je de pizzahut binnenstapt verwacht je niet dat jeeersteven moet wachten voordatde 'waiters'je een tafel toewijzen, een menukaart geven, glazenwater op je tafel zetten en netjes je bestelling opnemen om vervolgens naar de keuken te lopen waarje 'maaltijd' wordt bereid... jazeker... in China is de pizzahut'upscale dining' geworden. Ik vond deze maaltijd daarom toch noemenswaardig:).

Via het centrumlopen we naar het zuidelijk gelegen treinstation (7km van ons hotel) om daar een treinticket te halen wat een heelgedoe is.. 24 loketten, geenengels sprekend personeel aan elk loket en ze stellen heel veel vragen in het chinees. Hanskocht de tickets ennoemde de plaatsGuilin.. onze volgende halte, lachte vriendelijk, wees een keer naar de lonely planet en probeerde op verschillende toonhoogten een 'hard sleeper 2e klas' te bestellen in het chinees waarna de verkoopsterdruknaar de Chinesetekens wees en allerlei dingen vroeg en tot slot het totaalbedrag van 540Yan, zo'n 60,- vroeg voor de tickets (niet slecht voor een tocht van 1200km).

Vol trots liet ik de kaarten aan Annemiek zien en Annemiek vroeg wat de vrouw in godsnaam bedoelde met het beeldscherm en het wijzen naar alle tekens... Hans zijn reactie was'Geen idee ik spreek geen Chinees, ik heb 2 kaarten waar ik meer voor betaalt heb dan de adviesprijs in de lonely planet, de datum klopt en heb werkelijk geen idee wat de loketmedewerker bedoelde:). Tja... daar nam Annemiek geen genoegen mee, de tickets waren volledig in Chineze onleesbare tekens en Annemiek moest en zou weten wat het betekende... dan maar een bank in waar de medewerkers een beetje engels konden en al snel stond al het bankpersoneel om ons heen te wijzen naar de kaartjes, en ze kwamen er niet uit... dan maar bellen met een andere medewerker die vrij was en de telefoon werd aan Annemiek gegeven en zo werd er uitgelegt dat we inderdaad een hardsleeper hadden, de middelste van de 6 in een coupe en dat de trein over 3 dagen naar Guilin vertrok. Tja, rondreizen in China blijft een tijdrovende bezigheid en best een leuk avontuur:).

Enfin, teruggelopen en de rest van de dagen in Kunming hebben we gespendeerd met het bezoeken van de tempels en bezienswaardigheden in Kunming die eigenlijk op een hand te tellen zijn. Een groot chinees park is echter wel bijzonder fascinerend om te bezoeken. Het wordt door de Chinezen gebruikt om community dancing te doen (een soort van lijndansen) maar ook groepen mensen dansen er gezamenlijk allerlei verschillende soorten dansen, er zijn kooren die standaards met teksten hebben neergezet zodat iedereen kan meezingen en iedereen voert er de dieren die er zijn. Je kunt rustig dagen spenderen in de parken, meedoen met lokale dansen en alle verschillende groepen Chinezen observeren zonder dat dat verveeld en dat hebben we dan ook gedaan.

Voor de medici die meelezen is het leuk om wat te vertellen over de gang van zaken in de ziekenhuizen. Tijdens onze wandelingen door Kunming zijn we verschillende soorten ziekenhuizen tegengekomen. Allereerst heb je de doktorsposten en tandartsen. Je gaat hier heen met je gezondheidsklachten, je stapt de winkel in en je neemt plaats in de stoel pal in het zicht van het winkelend publiek en je klachten worden onder de loep genomen. (Je kunt bij de tandarts rechtstreeks de mond in kijken van de patienten als winkelend publiek zijnde en de medische consults bij de dokter zijn ook publieklijke hoorzittingen.) Stel je hebt koorts, eenhoest of iets andersdan zijn er 3 soorten oplossingen. Traditioneel chineze medicijnen, een westers medicijn of een ziekenhuisopname.

Het traditionele chineze medicijn is bijzonder interessant om te zien. De 'traditional Chinese Medicine Pharmacy' bestaat uit een benedenverdieping waar veel oude, waarschijnlijk wijze mannetjes het consult afnemen, een stapel chineze tekens op een receptenboekje schrijft en vervolgens loop je naar de balie aan de achterkant van de pharmacy en geeft je briefje af. Vervolgens wordt je recept geselecteerd uit de 800 (Hans heeft ze geteld) verschillende kasten en wordt er specifiek afgewogen wat er nodig is. Dode salamanderhuid, een snufje berenklauw, 3 eetlepels gemberpoeder en een sprinkhaanpoot gaat in een soort envelop en daar wordt een brouwsel van gekookt in grote pannen. Dit brouwsel drink je op en je wordt beter. Voor meerdaagse recepten kun je thuis elke dag het brouwsel maken.

Je kunt ook 'Western Medicine' krijgen. Aan het begin van de trip in Jinghong vroeg Annemiek zich al af wat de vele huisjes met infuuspalen waren.... dat is dus Westernmedicine... heb je een verkoudheidje, loopneus, stotter je, koorts of wat dan ook... geen probleem chinezen hebben Western Medicine... Infuusje inprikken, zakje ophangen aan een bamboebuis aan de bovenkant van het plafond en de patient gaat weer beter de deur uit. Ook heel erg fascinerend hoe dit werkt.

Dan met de echte klachten kun je terecht in de grote ziekenhuizen. Deze zijn wel modern, veelscanapparatuur en afdelingen die we in Nederland hebben hebben zehier ook. De kwaliteit zal niet zijn zoals de Nederlandse ziekenhuizen maar is nog wel aardig en de ziekenhuizen zijn zeer groot en in ruime mate aanwezig in de grote steden. Ze ogen westers tot het moment dat je de voordeur uitloopt en een man in een rolstoel ziet zitten die vol zit met naalden van de acupunctuur... tja, het blijft natuurlijk azie:).

De laatste dag in Kunming hebben we nog geprobeerd de bus te pakken naar verschillende plekken buiten de stad maar helaas bleek buslijn 4 niet te vinden op de plek waar deze eigenlijk zou moeten stoppen. Dus dan maar weer lekker in het park zitten en mensen kijken. 's Avonds op naar het treinstation om de nachttrein te pakken naar Guilin, een lange treintocht maar wel eentje met slaapbedden dus we besparen een overnachting en komen keurig netjes aan op de plek van bestemming: Ideaal.

Guillin is iets toeristischer en van hieruit zullen we verschillende tochten maken naar dorpjes in de buurt die het bezoeken de moeite waard zijn. Hier zullen we de volgende keer over berichten.

Iedereen een prettig sinterklaas toegewenst en het is leuk jullie reacties te lezen, Hou ons op de hoogte van wat er in Nederland gebeurt,

Groetjes
Hans en Annemiek