De wekker verstoorde onze slaap irritant, slaperig stonden we op en we hadden nu al spijt dat we hadden gezegd om zo vroeg op te staan voor de touwtrekwedstrijd die vandaag op het programma staat. Gelukkig zijn we niet de enige slachtoffer van het veel te vroege opstaan, de dag ervoor hebben we ook 2 nederlanders tijdenshet etenweten te strikken (die op de fiets van Nederland naar hier zijn komen fietsen!) en zo vertrekken we samen met Lucy (een enorm vrolijke spontane medewerker van de Gigglin Tree) met ons vijven op de fiets naar Yuangshou om daar om acht uur paraat te staan om het team met 'Foreign people' te steunen tijdens het touwtrekken. Eddie, de manager van de Gigglin Tree komt iets later om ons team te versterken.

We zitten al constant te geinen dat we hopen dat we niet tegen opa's en oma's moeten. Deze lopen de hele dag te zeulen met ruim 40 kilo aan sinaasappelen en met geen mogelijkheid dat we daar van gaan winnen. Als we Yuangshou binnenfietsen blijkt de hoofdstraat afgezet te zijn voor verkeer en staan er honderden mensen met allerlei verschillende soorten kleuren petten al te wachten. Lucy informeert waar het 'foreign team' moet plaatsnemen en we lopen langs de afzetting naar een grote stapel met grijze petten. daar staat al 1! westerling met een grijze pet en we beginnen al te grappen dat de honderden mensen die gegroepeerd staan het tegen ons zessen gaat opnemen. Langzaamaan stromen er meer westerlingen binnen en uiteindelijk zijn er toch zo'n 30 'foreign people' op komen draven om het op te nemen tegen de andere Chineze teams... het probleem is wel dat de andere teams uitgegroeid zijn tot teams van meer dan 200 personen te zien aan dezelfde kleuk petjes die ze op hebben.

Naast de weg ligt een grote stalen kabel... dat kan toch niet niet touw zijn. Neuh, ze zullen wel met de weg bezig zijn.

Ondertussen wordt er aan de overkant van de straat een hoogwerker neergezet dat waarschijnlijk als podium moet gaan dienen en er klinkt in de straat ernaast tromgeroffel. Dan komen er lange rijen Chinezen aangelopen met grijze petjes... die komen ons team versterken! Schijnbaar moet alles in China groot, grootser grootst en bestaat een partijtje touwtrekken hier uit teams van honderden deelnemers die aan een grote stalen kabel gaan trekken. Lucy vertelt dat wij als 3e moeten touwtrekken en tegenover ons vindt de opening van het event plaats. Op de hoogwerker wordt de opening verricht en overal zijn chinezen met grote fotocamera's en lopen mensen met blauwe pasjes om en chineze toeristen druk heen en weer foto's te schieten. De eerste 2 wedstrijden verstrijken en de teams zijn redelijk aan elkaar gewaagd. Vervolgens moeten wij, we lopen naar de kabel en nemen ergens halverwege plaats. Al snel komt er iemand naar ons toe met een blauw pasje om dat we vooraan de kabel moeten plaatsnemen. We lopen dus naar voren en nemen plaats achter 2 meiden (waarschijnlijk amerikaans of australiers) die duidelijk veel plezier hebben. En niet zo gek ook, er staan tientallen camera's op ons gericht en iedereen schiet foto's. We zijn al wel gewend dat Chinezen graag foto's van ons willen maken maar dit slaat echt alles. De camera's worden op afstand gemaand door de politie en na het vallen van het pistoolschot begint de wedstrijd, De chinezen beginnen uitbundig te schreeuwen en beide partijen aan te moedigen en wij (met onze 298 helpers) trekken 2 keer als hardste aan het touw en winnen de eerste match op die manier. ( de wedstrijd bestaat uit best of 3 maar daarvoor worden eerst 2 wedstrijden getrokken. staat het 2-0 volgt er geen 3e ronde.. alleen bij 1-1).

Juichend vieren we de overwinning voor alle camera's(ik had niet verwacht dat we zo fanatiek zouden deelnemen aan een touwtrekwedstrijd) en we maken plaats voor de andere teams. Iets later kunnen we weer plaatsnemen. Dit keer tegen de gele petten, ook hier winnen we waarna we niet veel later helaas kansloos verliezen tegen de paarze petten. Er komt vervolgens iemand naar Lucy toe om te vragen of ze ook een interview met ons mogen doen. Prima, laat maar komen en al snel staat er een camera op ons gericht. Lucy speelt de tolk en omstebeurten worden maarten, ik, Annemiek, Eddie en Line gevraagd wat we van de touwtrekwedstrijd vinden. Ja geweldig natuurlijk zeg ik, Annemiek geeft aan overtuigd te zijn dat we gaan winnen en Eddie geeft zeer diplomatiek antwoord dat het mooi is om een te worden met de Chinese bevolking en vooral daarbij kijken de interviewers erg verrast/blij. Hans vertelt nog dat het Chinese voedsel ons zo sterk maakt (op advies van Lucy) en Line legt uit hoe touwtrekken in Nederland werkt en dat de groepen daar toch echt kleiner zijn dan de 300 deelnemers dat elk team hier heeft. Na een chinees (Come on!) gezamenlijk geschreeuwd te hebben is het interview afgelopen en gaan we er van uit dat het evenement afgelopen is. Eddie vertrekt terug naar de Giggling Tree om weer te gaan werken en wij willen nog een nieuwe poging wagen om souveniers te scoren in de vele winkeltjes die Yuangshou rijk is.

Als we bij een noodle stand staan blijkt ineens dat er aan het touw een grijs team staat te trekken... er is toch maar 1 grijs team? Sh*t... dat is ons team. Snel banen ik en Maarten richting de kabel om te helpen (de dames waren op zoek naar een acceptabel toilet) en we trekken ons rot aan de kabel. De strijd gaat zeer gelijk op en eindelijk als de spieren beginnen te verkrampen komt er beweging in en geeft de tegenstander op, juichend steken wij onze handen de lucht in.. maar dan blijkt dat de kabel nog niet helemaal over de lijn is en dat er nog geen officiele overwinning is.. te vroeg gejuigd dus. De tegenstander pakt de kabel snel op en trekt de overwinning alsnog naar hun toe, zonde om zo te moeten verliezen maar gelukkig is er nog een rematch. de 2e set zijn we erop gebrand te winnen en we trekken samen met onze 298 andere wapenbroeders de overwinning naar ons toe en stoppen niet met trekken tot we zeker 30 meter naar achteren zijn gerend met de stalen kabel.. ook de 3e match winnen we en dan horen we van Lucy dat we 2e zijn geworden in de touwtrek competitie en dat er zelfs prijzen te winnen zijn. We krijgen allemaal 100Yuan (10 euro per persoon) en het team wordt bekroond met een gouden beker die wordt opgehaald door een Afrikaanse jongen wat helemaal een zeldzaam gezicht is in China.

Ondertussen zien we dat de interviewster van ons interview nummers uit staat te wisselen met iemand anders met een Camera. Blijkt dat ons interview verkocht of verhandelt wordt aan een andere partij. Als we vervolgens vragen wie ons geinterviewd heeft blijkt het de regionale televisie te zijn. De regionale televisie heeft echter wel een bereik van 30 miljoen! kijkers... en er wordt vertelt dat we 's avonds op het 8 uur nieuws te zien zijn.

Dus zo zitten we 's avonds allemaal boven in de 'huiskamer' van de Gigglin Tree te wachten op het acht uur nieuws. Een item van ruim 7,5 minuut waar we veelvuldig in het beeld zijn, bijna het totale interview wordt uitgezonden en we horen het verhaal dat vorig jaar deze competitie ook plaatsvond. Er deden toen ook 2 deelnemers van de Gigglin Tree mee aan de wedstrijd en deze werden een week later nog herkend in Guillin, op 1,5 uur rijden van onze guesthouse:). We weten dat we vanaf nu dus niet alleen met nog meer Chinezen op de foto moeten maar dat we waarschijnlijk ook handtekeningen moeten gaan uitdelen haha

Morgen dus maar kijken of we ook de kranten gehaald hebben. De uitzending wordt een maand later op internet geplaatst dus deze zal voor iedereen te bewonderen zijn, we zullen zo snel als de uitzending geplaatst is hier een link toevoegen!

Groetjes vanuit Yuangshou!